Tartrazyna – cytrynowożółty barwnik azowy produkowany głównie do celów spożywczych. W Polsce jej nazwa handlowa to żółcień spożywcza 5. Dopuszczona do użytku przez amerykańską agencję FDA (mimo tego jest zakazana w niektórych krajach), która wymaga umieszczenia na opakowaniach produktów zawierających ten związek adnotacji FD&C No. 5 (Stany Zjednoczone nie stosują symboli E). Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 7,5 mg/kg ciała. Tartrazyna jest czynnikiem uwalniającym histaminę, dlatego po jej spożyciu astmatycy mogą odczuwać wzmożone objawy choroby (jest ona także odpowiedzialna za skurcze macicy, grożące poronieniem u ciężarnych). W przypadku osób z nietolerancją salicylanów (aspiryna, niektóre owoce, m.in. jagody i maliny) tartrazyna wzmaga jej objawy. Jest niezalecana dla dzieci, w połączeniu z benzoesanami (E210–215) może u nich powodować trudności w nauce, a nawet wystąpienie syndromu ADHD. U innych (nawet nieuczulonych) osób może wywoływać: pokrzywkę, zapalenie skóry, bóle głowy, katar sienny, trudności z koncentracją, depresję, wysypkę, swędzenie warg i języka, bezsenność, dezorientację, anafilaksję.

Błękit patentowy V, błękit sulfanowy – organiczny związek chemiczny, syntetyczny, niebieskofioletowy barwnik spożywczy (azowy, bądź smołowy). Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 15 mg/kg ciała. W stosowanych stężeniach błękit patentowy V rzadko wywołuje skutki uboczne, jednak może powodować reakcje alergiczne takie jak: świąd, pokrzywka, nudności, niedociśnienie oraz żołądkowo-jelitowe, a w rzadkich przypadkach także wstrząs anafilaktyczny. Może powodować wzmożenie wydzielania histaminy. Obecnie wycofywane jest jego użycie w przemyśle spożywczym, aczkolwiek czasami jest dodawany do żelków i jajek szkockich. Stosowanie błękitu patentowego V jako dodatku do żywności jest zabronione w Australii, USA oraz Norwegii.
PS. W stomatologii jest stosowany jako barwnik do tabletek barwiących. Pokrywa on płytkę nazębną, uwidaczniając ją w ten sposób.